Monopoli — przeglądy historyczne

Monopoli, założone w średniowieczu po zniszczeniu Egnatii, położone jest w miejscu apulijskiego centrum.

Miał ogromne znaczenie dla żeglugi pod panowaniem Bizantyjczyków i Normanów oraz w czasie wypraw krzyżowych. Zawsze była bogata i kwitnąca, ale ze względu na swoje strategiczne położenie zawsze była narażona na najazdy i inwazje. 
W 1456 roku został zdobyty po zaciekłym oporze przez Wenecjan – sprzymierzeńców króla Ferdynanda I Neapolitańskiego – którzy szukali bezpiecznej przystani dla swoich interesów. W 1509 przypadł Hiszpanom, którzy wzmocnili zamek przed najazdami Turków. 
Do XIX wieku było głównym ośrodkiem eksportu ropy naftowej Królestwa Neapolu. W XX wieku stał się ważnym ośrodkiem handlowym, aw drugiej połowie stulecia wzbogacił się o silny przemysł wytwórczy. Pod koniec XX wieku nastąpił wyraźny postęp we wszystkich sektorach gospodarki. 
Terytorium Monopoli składa się z ponad 100 wiosek charakteryzujących się śródziemnomorskimi kolorami i zapachami. Pomiędzy gajami oliwnymi i migdałowcami, winnicami i zalesionymi miejscami znajduje się wiele gospodarstw, często ufortyfikowanych wieżami, kanałami i murami granicznymi, które służyły do obrony przed najazdami piratów i bandytów. Są to ufortyfikowane farmy („masserie fortite”) w Monopoli, obecnie obowiązkowe dla ciekawych tras, które pomogą ci zrozumieć historię życia na wsi. 

Zniszczone, wciąż związane z tradycyjnym rolnictwem lub przekształcone w luksusowe kwatery lub restauracje, zachowują w swojej strukturze architektonicznej, eleganckiej lub rustykalnej, śródziemnomorskiej lub barokowej, wyraźne ślady złożonej i burzliwej historii agrarnego Południa. W wielu z tych gospodarstw spotykamy liczne kaplice i małe kościoły, w większości zdekonsekrowane, oraz olejarnie, zwykle tworzone w jaskiniach. 
W dzielnicy Capitolo, małej nadmorskiej wiosce Monopoli, można podziwiać Masseria Garappa, której struktura zachowała machikuły, mury obronne, most zwodzony i mały kościół z portalem z XVI wieku oraz Masseria Losciale e Lamalunga, zbudowana w XVII wieku wieku i wzbogacony o klatkę schodową z XVIII wieku i kaplicę. 
Po drodze na wzgórza warto zobaczyć Catalluccio, Spina Grande oraz Piccola i Masseria Rota. Wiejska droga prowadzi do jednego z najciekawszych zespołów wiejskich okolicy, Masseria Caramanna, charakteryzującego się unikalną kolistą klatką schodową i liniową balustradą na tarasie, skąd można podziwiać krajobraz rozciągający się od wzgórz do morza._cc781905 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_
Masseria Vagone, zbudowana w XVII wieku, charakteryzuje się obecnością małego kościoła ze sklepieniem w Carparo (oryginalny biały tuf tego obszaru).

Wzdłuż 13-kilometrowej linii brzegowej wznosi się uroczy zamek św. Szczepana, zbudowany wzdłuż typowej niskiej i poszarpanej linii brzegowej, która charakteryzuje obszar Monopolitan. Był to najważniejszy system obrony wybrzeża obszaru monopolistycznego przez całe średniowiecze, założony w 1086 przez Gotfryda Normana, powstał w czasach wypraw krzyżowych na niewielkim półwyspie między dwoma potokami tworzącymi dwa małe naturalne porty. Mając plan koła, z obecnością studni, z której można było czerpać wodę gruntową, był siedzibą opactwa benedyktynów, od których nazwa twierdzy pochodzi od obecności w zamku relikwii św. Stefan. Te ostatnie zostały przeniesione 26 grudnia 1365 roku w celu ochrony przed ciągłymi atakami piratów i Turków. Około końca XIII wieku Kawalerowie Maltańscy w celu kontrolowania ruchu morskiego postanowili przenieść się do opactwa i wzmocnić dwór obronny. Stworzyli rów, widoczny do dziś, i uczynili dwie małe zatoki, po prawej i lewej stronie ufortyfikowanego klasztoru, przydatne do dokowania. Obecność dwóch zatok dawała również możliwość naprawy wielu statków na raz i zaopatrzenia ich we wszystko, co niezbędne do podjęcia podróży do Ziemi Świętej. Ważnym wydarzeniem historycznym dla mieszkańców Monopoli jest lądowanie bizantyjskiej ikony Madonna della Madia 16 grudnia 1117 r., kiedy Romualdo był biskupem miasta, w okresie, w którym dach nowej katedry nie mógł zostać zakończone z powodu braku pieniędzy; usilne namawianie biskupa Romualdo do mieszkańców, aby modlili się do Madonny, aby pomogła im ukończyć budowę kościoła, zaowocowała cudownym lądowaniem Odegitrii (ikony), która do dziś jest patronką miasta, a właściwie Madonna della Madia . Ikona przybyła do Monopoli o świcie 16 grudnia 1117 r., niesiona na tratwie z belek, które później utworzyły dach kościoła. Po tym cudownym wydarzeniu nowa katedra, pierwotnie poświęcona świętym Mai i Merkuremu, została poświęcona Madonnie della Madia.